9 jaar geleden werd ik wakker in een ziekenhuisbed. Geen idee waarom ik daar lag, en hoe lang al. Op mijn nachtkastje lag dit briefje. Het was geschreven door een aardige (en praktisch ingestelde) verpleegster. De twee punten onderaan heeft ze na een tijdje toegevoegd, omdat ik blijkbaar steeds weer op
Het doek is gevallen. Zes weken geleden beschreef ik in ‘De zachte kant‘ hoe, terwijl buiten in de wereld de storm van de coronacrisis woedde, binnen de veilige muren van ons thuis het leven van onze lieve hond Sjeng na bijna 12 jaar richting zijn einde kroop. Hoe we probeerden
Terwijl er ‘buiten’ in de wereld gesproken wordt over het leven dat stilstaat, over verloren tijd, tikt hier ‘binnen’ de tijd door voor onze hond-op-leeftijd, Sjeng. Elke dag weer een reminder over hoe ook deze ‘verloren’ tijd gewoon heel waardevol is, voor hem én voor ons. We zijn veel thuis,
Onderstaand stuk is een vrije vertaling van het Engelstalige stuk Hold the Line dat Jonathan Smith, een epidemioloog gespecialiseerd in de overdracht van infectieziekten, op 20 maart publiceerde op Medium. Als een epidemioloog infectieziekten voel ik me moreel verplicht om bepaalde aandachtspunten naar voren te halen m.b.t. de verspreiding van
Toen ik eind 2018 begon met CrossFit was één van de uitdagingen waar ik mee geconfronteerd werd de handstand. Goh… ik had al zeker sinds de gymles op de middelbare school geen handstand meer gedaan! Dat was dus weer even een drempeltje over, zeg maar. Maar toen ik het eenmaal
Wat een prachtige dag was het gisteren om buiten aan het werk te zijn! Half februari en nog net geen 20 graden. Ideale gelegenheid om tijdens de coachsessie een stukje te gaan wandelen met cliënt en paard.Op deze foto’s ziet het er natuurlijk heel vanzelfsprekend en harmonieus uit, en dat
Ik heb het nooit. Bijna nooit. Ik heb er absoluut niks tegen hoor, begrijp me niet verkeerd, maar het gebeurt gewoon niet zo vaak. Zelfs niet toen ik zwanger was (hoewel ik sindsdien wel een ‘week ei’ ben wat boosaardig wereldnieuws enzo betreft). En zelfs niet toen mijn kinderen geboren
Als ik je vraag om de volgende zin aan te vullen: Mijn lichaam… Wat voor soort antwoorden komen er dan voorbij? Neem heel even de tijd om dit te doen, misschien kom je wel met een paar verschillende antwoorden over jouw lichaam. Schrijf ze liefst even op zodat je er
Stel je voor dat je werkt voor een baas, die ontzettend streng is voor je. En hij is niet alleen je baas, maar ook een goede jeugdvriend van je. Altijd deden jullie alles samen, en zover je herinneringen teruggaan zijn ze met hem erbij. Jullie waren onafscheidelijk, jullie voelden elkaar
Ik geloof niet dat er al eens eerder een vrouw in een badkuip op mijn pagina heeft gestaan… Maar ze heeft een goed punt! Ons verstand (je weet wel, dat mooie hersenmonster 😉 ) is een echte kortetermijndenker. Het houdt zich vooral bezig met wat er nú allemaal moet, sterker