28 april 10.00 tot 17.00 Na een volgeboekte en zeer goed ontvangen vorige editie, nu een nieuwe kans om deze inspirerende dag zelf te ervaren! Allemaal ervaren we onrust en spanning in ons dagelijks bestaan. Het lijkt soms wel alsof we geen andere keuze hebben. Gelukkig is dat niet waar.
Stel je voor dat je werkt voor een baas, die ontzettend streng is voor je. En hij is niet alleen je baas, maar ook een goede jeugdvriend van je. Altijd deden jullie alles samen, en zover je herinneringen teruggaan zijn ze met hem erbij. Jullie waren onafscheidelijk, jullie voelden elkaar
Ik zal altijd een tidsoptimist blijven. Maar ik hoef daar gelukkig niet mijn hele leven last van te houden!
Deze week had ik een speciaal uitstapje. Ik was namelijk op stap met mijn collega’s; samen in bomen klimmen in een klimbos, om onze onderlinge band te versterken en zo. Maar… ik deed tegelijkertijd ook aan teambuilding met mijn eigen zenuwstelsel! Samen trotseerden we verschillende uitdagingen, we ondersteunden en hielpen
9 jaar geleden werd ik wakker in een ziekenhuisbed. Geen idee waarom ik daar lag, en hoe lang al. Op mijn nachtkastje lag dit briefje. Het was geschreven door een aardige (en praktisch ingestelde) verpleegster. De twee punten onderaan heeft ze na een tijdje toegevoegd, omdat ik blijkbaar steeds weer op
Het doek is gevallen. Zes weken geleden beschreef ik in ‘De zachte kant‘ hoe, terwijl buiten in de wereld de storm van de coronacrisis woedde, binnen de veilige muren van ons thuis het leven van onze lieve hond Sjeng na bijna 12 jaar richting zijn einde kroop. Hoe we probeerden
Terwijl er ‘buiten’ in de wereld gesproken wordt over het leven dat stilstaat, over verloren tijd, tikt hier ‘binnen’ de tijd door voor onze hond-op-leeftijd, Sjeng. Elke dag weer een reminder over hoe ook deze ‘verloren’ tijd gewoon heel waardevol is, voor hem én voor ons. We zijn veel thuis,
Wat gaat het snel. Die gedachte bekruipt me de afgelopen dagen regelmatig. Bijvoorbeeld toenstraks, toen mijn telefoon me eraan herinnerde dat ik morgen de kinderen uit school zou moeten halen, omdat mijn vriend verhinderd was vanwege een afspraak. Die afspraak gaat nu natuurlijk niet door. Maar ja, de kinderen gaan
Het zijn spannende tijden. De afgelopen weken, en zeker de afgelopen dagen, hebben we om ons heen kunnen zien en voelen wat er gebeurt als veel mensen tegelijk bang worden. Iedereen reageert op zijn eigen manier (zeker wanneer eenduidige informatie en duidelijke instructies uitblijven). En wij denken daar allemaal het
Het is met veel verdriet dat ik moet mededelen dat we op 3 maart afscheid hebben moeten nemen van onze lieve Rex. Rex is 37 jaar geworden. Dat is een zeer respectabele leeftijd voor een paard, en we zijn enorm dankbaar dat we zo lang van hem hebben mogen genieten