Afscheid van Rex (37)
Het is met veel verdriet dat ik moet mededelen dat we op 3 maart afscheid hebben moeten nemen van onze lieve Rex. Rex is 37 jaar geworden. Dat is een zeer respectabele leeftijd voor een paard, en we zijn enorm dankbaar dat we zo lang van hem hebben mogen genieten en leren. ❤️ Tegelijkertijd heeft zijn verlies een extra grote impact, doordat hij zo lang onderdeel was van onze familie.
Ik was 15 toen ik Rex leerde kennen, bijna 25 jaar geleden, tijdens mijn vakantiewerk op de Europacamping in Valkenburg. Het was géén liefde op het eerste gezicht 😅 , maar zijn aparte karakter fascineerde me. Over de jaren bouwden we een bijzondere band op. In 2001 kocht ik hem, voor 600 gulden (273 euro 😉 ).
In de jaren daarna hebben we samen ontzettend veel avonturen beleefd. Hij vond alles leuk en deed altijd zijn best, wat ik ook van hem vroeg. Vooral in de endurancesport kwam hij helemaal tot bloei, als hij maar lekker kon blijven lopen was hij happy. Hij was een genot om mee op pad te gaan.
Hij heeft een grote invloed in en op mijn leven gehad (hij heeft niet voor niets een eigen paragraaf gekregen in het dankwoord van mijn proefschrift 😎 ) . Hij leerde mij om geduldig te zijn, en dat ik niet altijd maar mijn zin kon doordrijven. 😆 Door hem ben ik anders naar paarden gaan kijken, daardoor anders naar mensen gaan kijken, en daardoor uiteindelijk gaan doen wat ik nu in mijn dagelijks werk doe. Hij heeft daar een grote stempel op gedrukt, en zal dat ook blijven doen.
Vanaf dat ik begon met coachen, was het duidelijk dat hij enorm veel wijsheid in zich droeg, die hij ook graag met mensen deelde. De afgelopen jaren hebben honderden mensen hem leren kennen, en maar al te vaak leerden ze iets van hem over zichzelf. Zijn vele jaren ervaring met mensen zorgden voor een grote mensenkennis en invoelendheid. Tegelijkertijd was hij altijd echt zichzelf, en kon mensen zo een spiegel voorhouden.
De laatste jaren begon zijn gezondheid wat te wankelen, en m.n. de afgelopen maanden ging het erg op en neer. Maar als een echte vechter kwam hij telkens weer bovendrijven en ging hij weer vol goede moed door.
Tot het niet meer ging. 😓 Sinds vrijdag speelde een terugkerend darmprobleem op, en ondanks alle goede zorgen van mijn ouders en de paardenarts kwam hij er deze keer maar niet doorheen. Om hem verder lijden te besparen hebben we gistermorgen de moeilijke beslissing genomen om hem te laten inslapen. 😣
Dat is heel fijn en rustig gegaan, ik heb uitgebreid afscheid kunnen nemen en hem kunnen vertellen hoeveel er om hem gegeven werd, en hoeveel hij voor mij en ons betekend heeft. Hij laat een leegte achter die nog lang gevoeld zal worden. Maar we zijn ook vooral dankbaar voor zijn sprankelende persoonlijkheid en alle wijze lessen die hij heeft gedeeld.
Dat zo’n klein paardje zo belangrijk kon zijn. Liefste Rex, we zullen je missen. 😘
Lees hier de vele reacties op dit bericht op Facebook.
